- ҳабоъ
- [هباء]а. кҳн1. чанг, гард, ғубори ҳаво, зарраи чанг дар ҳаво, ки аз равзан ба воситаи тобиши офтоб дида мешавад2. маҷ. ночиз, чизи хеле майда; бебақо, нопойдор3. фалс. ҳаюло
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.